ён любіў мяне

Ён любіў мяне, быццам я была яго душа, што ніколі не плача, яго душа была раз'едзеная, і вось-вось згасне, той бедны чалавек не ведаў, што мае рукі далі яму святло.

Кожны раз, калі ён адключаўся, я стукалася ў яго дзверы і спявала яму песню. Я была бездапаможная. Я была, магчыма, кропляй дажджу, якую ён не бачыў. Вечныя кветкі?!

Ты, мая птушка, проста пранікаеш у мяне, як шнар, які ты спрабаваў схаваць ад маёй душы, але дарэмна.