Ακολουθούν τρόποι άσκησης της ψυχικής υγείας

Ακολουθούν τρόποι άσκησης της ψυχικής υγείας

Υπάρχει μια πρακτική ψυχικής υγείας και υγιεινής, η οποία πρέπει να γίνεται τουλάχιστον τόσο τακτικά όσο το βούρτσισμα των δοντιών. Εκτός από το ότι είναι μη επεμβατικό και δωρεάν, ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών ερευνών έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητα της άσκησης ασκήσεων υγιεινής στη βελτίωση της ανθρώπινης φυσιολογικής και ψυχολογικής υγείας. Σύμφωνα με μια αναφορά που δημοσιεύτηκε από το Psychology Today, είναι πιθανό να ασκείτε ήδη αυτήν την πρακτική ακούσια ή ακούσια.

λειτουργίες του νευρικού συστήματος

Η αναπνοή, για παράδειγμα, βρίσκεται στα όρια της συνείδησης και του υποσυνείδητου. Αλλά τώρα που έφθασε στην προσοχή σας, πιθανότατα το γνωρίζετε περισσότερο και μπορεί να βρεθείτε να αλλάζετε τη ροή της εισπνοής και της εκπνοής, παρόλο που πριν από λίγες στιγμές, ίσως να μην το είχατε δώσει σημασία, ενώ αναπνέατε ακόμα.

Αυτό συμβαίνει επειδή η αναπνοή σας ελέγχεται από το ANS. Το ίδιο σύστημα ελέγχει τον καρδιακό ρυθμό, τη ροή του αίματος και την πέψη, μεταξύ πολλών άλλων σωματικών λειτουργιών. Αυτά τα συστήματα επιταχύνουν ή επιβραδύνουν το ρυθμό ενώ το σώμα σας προσπαθεί να αναπτύξει εσωτερική ισορροπία. Το ANS χωρίζεται σε δύο μέρη, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα (SNS) και το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα (PNS). Όταν αισθάνεστε κίνδυνο, το SNS σας ενεργοποιεί μια απάντηση μάχης ή φυγής. Αντίθετα, ένα ασφαλές και ήρεμο περιβάλλον προκαλεί το ΠΝΣ ως απάντηση στην ανάπαυση και την πέψη.

Οι περισσότερες ασυνείδητες διαδικασίες συμβαίνουν ως εξελικτικά καθοδηγούμενες αποκρίσεις με έμφαση στην επιβίωση. Δεν μπορεί κανείς να «επιλέξει» το σύστημα, το οποίο θα εκτελέσει τις φυσιολογικές εργασίες, γιατί, για παράδειγμα, μια απλή στιγμή δισταγμού στη μέση των θάμνων μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο να πέσει θήραμα στα σαγόνια μιας τίγρης ή ενός αρπακτικού, ενώ Ο σύγχρονος κόσμος μας, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν Με email αντί για τίγρεις, ο εξελιγμένος εγκέφαλός μας συχνά φαντάζεται λεπτομερείς καταστροφές. Αν και μόνο στο μυαλό, αυτές οι φαντασιώσεις «ενεργοποιούν» την ίδια απάντηση «πάλης ή φυγής», παρόλο που δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτούς τους φόβους.

Δεδομένου ότι τα επίπεδα άγχους αυξάνονται παγκοσμίως, γνωρίζουμε ότι το SNS είναι πιθανό να ενεργοποιείται τακτικά ή τουλάχιστον χρόνια. Η συσκευή SNS έχει υψηλή απαίτηση ισχύος, η οποία οδηγεί σε αναλογικό ωφέλιμο φορτίο. Όσο μεγαλύτερο είναι το βάρος, τόσο πιο ευάλωτο είναι ένα άτομο σε σωματικές και ψυχολογικές ασθένειες.

Σύνδεση μυαλού-σώματος

Η δυτική επιστήμη ανέκαθεν έλυνε την ιστορική διαίρεση μεταξύ νου και σώματος. Πεδία όπως το PNI έχουν αναπτυχθεί, αντανακλώντας πώς «αμφίδρομα μονοπάτια συνδέουν τον εγκέφαλο και το ανοσοποιητικό σύστημα και παρέχουν τη βάση για νευρολογικές, ενδοκρινικές και συμπεριφορικές επιδράσεις στην ανοσία», υπονοώντας ότι το στρες όχι μόνο αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και διαστέλλει τις κόρες των ματιών, αλλά μπορεί Αυξάνει την ευαισθησία σε ασθένειες του ανοσοποιητικού. Στην πράξη, ένα άτομο είναι πιο πιθανό να αρρωστήσει μετά από περιόδους έντονου στρες.

Αλλά το να αρρωστήσεις μετά από εξετάσεις ή μετά από μια προθεσμία για ένα μεγάλο έργο δεν είναι ιδανικό. Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι όταν το άγχος είναι αδυσώπητο, χρόνιο στρες. Στον τομέα των καρδιαγγειακών παθήσεων, το χρόνιο στρες είναι γνωστό ότι συμβάλλει σημαντικά σε στεφανιαία νόσο, καρκίνο, πνευμονική νόσο, τυχαίο τραυματισμό, κίρρωση και αυτοκτονία. Ένα από τα σημάδια του χρόνιου στρες είναι τα αυξημένα επίπεδα φλεγμονής. Ο σκοπός της αυξημένης φλεγμονής είναι μια κρίσιμη προειδοποίηση ότι υπάρχει μια κατάσταση αυξημένου στρες, υποδεικνύοντας ότι κάποιος μπορεί να γίνει πιο ευαίσθητος στη μόλυνση. Δεδομένης της αμφίδρομης φύσης των σωματικών σας επικοινωνιών, αυτά τα προειδοποιητικά σήματα του ανοσοποιητικού στη συνέχεια χρησιμοποιούν μια κοινή μοριακή γλώσσα για να πουν στον ανθρώπινο εγκέφαλο ότι το ανοσοποιητικό σύστημα έχει ενεργοποιηθεί. Ο εγκέφαλος ερμηνεύει το σήμα ως προειδοποίηση για εγρήγορση. Το σώμα είναι πιο πιθανό να αντιληφθεί ξαφνικά ουδέτερα ερεθίσματα ως απειλητικά (όπως ένα διφορούμενο μήνυμα κειμένου ή ένα email). Θα γίνουν πιο τεταμένες, το άτομο μπορεί να βιώσει κλινικά επίπεδα άγχους και θα μεταβεί σε ένα καταθλιπτικό επεισόδιο, επηρεάζοντας περαιτέρω τα ζωτικά φυσιολογικά συστήματα του σώματος. Δεδομένου ότι ο εγκέφαλος έχει εξελιχθεί για να αναζητά περιβαλλοντικές απειλές, το σώμα έχει επίσης περάσει από ένα στάδιο ανάπτυξης, αλλά ποιο είναι το μέσο θεραπείας ή πρόληψης;

Οφέλη στην αναπνοή

Όπως προαναφέρθηκε, η διαδικασία της αναπνοής βρίσκεται στα όρια της συνείδησης και του υποσυνείδητου. Έτσι, ενώ ένα άτομο μπορεί να μην είναι σε θέση να επιβραδύνει συνειδητά τον καρδιακό του ρυθμό ή να ομαλοποιήσει την ανοσολογική του λειτουργία, μπορεί να ελέγξει την αναπνοή του. Όταν χρησιμοποιείται αποτελεσματικά, μπορεί να σπάσει την αλυσίδα ανάμεσα στις διάφορες συμπεριφορικές, νευρικές, ενδοκρινικές και ανοσολογικές διεργασίες που ξεδιπλώνονται στο σώμα.

Η διαδικασία της αναπνοής έχει σημαντικό αντίκτυπο, καθώς η τρέχουσα υπόθεση για τον μηχανισμό της αναπνευστικής διαδικασίας καθορίζει ότι είναι δυνατή η διέγερση και η τόνωση του πνευμονογαστρικού νεύρου μέσω της αναπνοής. Το πνευμονογαστρικό νεύρο είναι το μεγαλύτερο νεύρο στο σώμα και είναι το κύριο νεύρο στο ΠΝΣ, το οποίο ελέγχει την ανάπαυση και την απόκριση της πέψης του σώματος. Όταν η «αρμονία» (όπως οι μυς) «επιτυγχάνεται», ένα άτομο είναι φυσιολογικά καλύτερα ικανό να επιστρέψει σε μια χαλαρή κατάσταση μετά τη διέγερση του συστήματος SNS. Η απόκριση χαλάρωσης ήταν από καιρό επιθυμητή ως ζωτικό αντίδοτο στο στρες. Το αποτέλεσμα είναι ότι το νευρικό σύστημα υπόκειται σε λιγότερο μεταβλητό φορτίο, παρέχοντας προστασία από τις βλαβερές συνέπειες του χρόνιου στρες, το οποίο μπορεί να είναι θανατηφόρο.

Θεραπευτικές ασκήσεις αναπνοής

Είναι ενδιαφέρον ότι το rVNS καταγράφει έναν μηχανισμό από τα ευρέως οφέλη του PNI που σχετίζονται με τις διαλογιστικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένου του διαλογισμού και των ασκήσεων νου-σώματος όπως η γιόγκα και το τάι τσι. Αλλά είναι απλά δυνατό να επηρεαστεί η ψυχοσυναισθηματική κατάσταση αλλάζοντας την αναπνοή πιο γρήγορα ή πιο αργά.

Οι ειδικοί συμβουλεύουν ότι εάν ένα άτομο υποφέρει από χρόνιο στρες, θα πρέπει να εξερευνήσει τις ασκήσεις διαφραγματικής αναπνοής ή αυτό που ονομάζεται επίσης «κοιλιακή αναπνοή», όπου τραβάει αργά την αναπνοή στην κοιλιά και στη συνέχεια την απελευθερώνει απαλά με μια ελαφρώς μεγαλύτερη εκπνοή. χρησιμοποιώντας τη μύτη για να αναπνεύσετε κατά την εισπνοή. Ο έλεγχος της εισπνοής και της εκπνοής μπορεί στην πραγματικότητα να αναπτύξει έναν ρυθμό και μια ροή που αισθάνεται πιο υγιής, τόσο φυσιολογικά όσο και ψυχολογικά.