Mi multe kliniĝis

Mi multe kliniĝis lastatempe, kaj mi ankoraŭ vidas miajn aferojn kiel malpezajn kurtenojn ĉe la horizonto.Mi ne aŭdas muzikon, mi ne ŝatas la maron, mi ne estas tentata de la suno, kaj mi estas vere senutila kaj en absurda humoro.

Mi farigxis kuseno, sur kiu neniu povas dormi aux apogi sin.u estas honto?

Mi ne scias, kio ĝi vere estas, kaj ke la verkistino estas sola kiel strigo, kiu atendas sian amikon en ĉielo plena de birdoj, ia fantazio, tre malvasta imago.
Kaj mi neniam lacas de espero.Eble jen la malsano: vasta imago kaj malvasta espero.