قبل از کرونا، ده بیماری همه گیر باعث مرگ بشریت شد

قبل از کرونا، اپیدمی‌ها و اپیدمی‌های زیادی بشریت را در بر گرفت تا ویروس کرونا را در مقایسه با ویروس ملایم طبقه‌بندی کند، که تاکنون در مقایسه با سایرین آرام و به معنای واقعی کشنده نیست، زیرا ظهور کرونا قبل از ظهور بسیاری از اپیدمی‌های مرگبار در سراسر انسان بوده است. تاریخی که بخش بزرگی از جمعیت جهان را کشته است.

سازمان بهداشت جهانی با اشاره به ویروس کرونای عامل آن که شیوع گسترده و سریع آن حتی بدتر از آمار و ارقام اخیر است، آخرین ویروس کووید-19 را نامگذاری کرد.

شاید یکی از مهمترین چیزهایی که دریچه های امید را می گشاید این باشد که به یاد داشته باشیم که بشر در طول تاریخ از بسیاری از بیماری های همه گیر مشابه که به دلیل شیوع گسترده این بیماری ها در جهان باعث تعداد زیادی قربانی شده است، جان سالم به در برده است.

طاعون بدنام یا "مرگ سیاه":

طاعون بسیاری از مردم را کشت و ده ها میلیون نفر را در سراسر جهان گرفت. اپیدمی طاعون بیش از یک بار در طول تاریخ در چندین دوره شیوع یافت و این بیماری با نام‌های مختلفی مانند آتنا، آنتونینوس، قبرس و ژوستینیانوس شناخته می‌شد.

به طور خاص در قرن چهاردهم، طاعون حدود یک سوم از جمعیت اروپا را کشت و "مرگ سیاه" نامیده شد، زیرا لکه های سیاه روی پوست ایجاد می کرد و آن را به یکی از کشنده ترین بیماری ها در تاریخ بشر تبدیل می کرد.

طاعون همچنین بین سال های 1347 تا 1351 ویرانی بزرگی در سراسر اروپا به بار آورد و تعداد افراد کشته شده بر اثر این بیماری در آن دوران بین 75 تا 100 میلیون نفر بود. اپیدمی از جنوب غربی آسیا شروع شد و در اواخر دهه 1340 به اروپا رسید.

سه قرن بعد، بین سال های 1647 تا 1652، طاعون سویا را فرا گرفت و حدود 76.000 نفر یا حدود یک چهارم جمعیت اندلس در آن زمان را کشت. طاعون بزرگ در لندن نیز بین سال‌های 1665-1666 رخ داد که 20 درصد از جمعیت شهر را کشت. طاعون که توسط یک باکتری ایجاد می شود، هنوز هم امروزه سالانه 100 تا 200 نفر را می کشد.

تب اپیدمی یا هموراژیک Cocoliztli:

تب های خونریزی دهنده توسط ویروس VHF ایجاد می شوند و مسری، مداوم و در بیشتر موارد کشنده هستند. امواج این اپیدمی بین سال های 1545 تا 1548 مکزیک را درنوردید و بین 5 تا 15 میلیون نفر از مردم بومی را کشت و بدترین اپیدمی در تاریخ این کشور را به خود اختصاص داد. این بیماری مرموز که با تب بالا و خونریزی مشخص می شود، به عنوان "cocoliztli" یا اپیدمی بزرگ شناخته می شود.

گفته می شود که اسپانیایی هایی که برای غارت ثروت مکزیک آمده بودند، این بیماری همه گیر را همراه با آبله و سرخک در بین مردم بومی گسترش دادند.

اپیدمی های وبا:

اپیدمی وبا که در آسیا و اروپا در دوره 1817-1824 شیوع یافت باعث مرگ ده ها هزار نفر شد. بزرگترین شیوع وبا در ژاپن در سال 1817، در مسکو در سال 1826 و در برلین، پاریس و لندن در سال 1831 بود. این بیماری همه گیر در امپراتوری عثمانی در طول جنگ بالکان 1912-1913 گسترش یافت و همچنین باعث مرگ و میر بسیاری شد.

امروزه وبا همچنان بسیاری از افراد را مبتلا می کند و سازمان بهداشت جهانی (WHO) تعداد افراد مبتلا را سالانه 1.3 تا 4 میلیون نفر اعلام می کند.

ابله:

آبله یک بیماری شدید و مسری است که هر دو جنس را در هر سنی درگیر می کند. به صورت جوش های بزرگ در صورت و سراسر بدن ظاهر می شود که لخته شده و زخم های زشتی از خود به جای می گذارد. در طول تاریخ، آبله شایع ترین علت مرگ بوده و 30 درصد از مبتلایان را به کام مرگ کشانده است. در سال 1980 سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که این بیماری را به طور کامل ریشه کن کرده است.

تیفوس:

اپیدمی های تیفوس زیادی در طول تاریخ وجود داشته است، اما یکی از گسترده ترین آنها در سال 1848 بود که تیفوس عفونی بیش از 20.000 نفر را کشت که بیشتر آنها مهاجران ایرلندی بودند که برای فرار از قحطی بزرگ به کانادا گریختند.

خیلی بعد، در طول جنگ جهانی اول، این بیماری دوباره در میان ارتش های کشورهای اروپای شرقی گسترش یافت و تقریباً 150.000 نفر تنها در یوگسلاوی جان باختند. همچنین اعتقاد بر این است که 3 میلیون نفر در طول جنگ داخلی روسیه بر اثر تیفوس جان خود را از دست دادند که 25 تا 30 میلیون مورد در سال 1922، سال اوج شیوع بیماری در قلمرو شوروی گزارش شده است.

آنفولانزای اسپانیایی:

ویروس H1N1 باعث آنفولانزای مرگبار اسپانیایی 1918-1920 می شود. این آنفولانزا بدترین اپیدمی در تاریخ مدرن در نظر گرفته می شود که باعث مرگ بین 50 تا 100 میلیون نفر در تنها 18 ماه شده است. تعداد مبتلایان به این ویروس حدود 500 میلیون نفر تخمین زده شد که شیوع آن به دلیل جنگ جاری تشدید شده است. این بیماری همچنین در ماه های پایانی جنگ جهانی اول گسترش یافت و اعتقاد بر این است که در پایان دادن به درگیری چهار ساله نقش داشته است. برخلاف سایر ویروس‌های آنفولانزا که عمدتاً افراد مسن و کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهند، همه‌گیری آنفولانزای اسپانیایی جوانان و بزرگسالان را بدون ایجاد مشکل در سیستم ایمنی بدن مبتلا کرد.

اپیدمی HIV/AIDS:

ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) باعث ایجاد طیف وسیعی از شرایط در افراد آلوده می شود که منجر به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) می شود. از سال 35 حدود 1981 میلیون نفر بر اثر ایدز جان خود را از دست داده اند، از جمله 940.000 نفر در سال 2017. حدود 36.9 میلیون نفر در سراسر جهان در سال 2014 به HIV مبتلا شده اند.

گزارش سازمان جهانی بهداشت می گوید که آفریقای جنوبی با بیش از 7 میلیون نفر مبتلا به این بیماری، بزرگترین اپیدمی ایدز در جهان را دارد.

HIV از طریق آمیزش جنسی محافظت نشده، مصرف تزریقی مواد مخدر، استفاده متداول از تزریق، تزریق خون آلوده و از مادر به کودک در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی پس از زایمان منتقل می شود.

ویروس سارس:

سندرم تنفسی حاد مسری بین سالهای 2002 و 2003 باعث وحشت و هرج و مرج در آسیا و کانادا شد. این مسمومیت ریوی به نام "سارس" شناخته می شد. این بیماری به سرعت در عرض چند هفته به 37 کشور در سراسر جهان گسترش یافت.

سارس که بین نوامبر 2002 و ژوئیه 2003 در هنگ کنگ شروع شد، پس از مرگ 922 نفر، با 8422 مورد تایید شده در سراسر جهان، به یک بیماری همه گیر تبدیل شده است. سازمان جهانی بهداشت نرخ مرگ و میر را 10.9 درصد اعلام کرد.

سارس در سال 2003 مهار شد و هیچ موردی از سارس از سال 2004 گزارش نشده است. کارشناسان بهداشت نگران هستند که این ویروس به عنوان یک مخزن طبیعی در برخی از جمعیت های حیوانی وجود داشته باشد و ممکن است در آینده باعث ایجاد بیماری در انسان شود.

آنفولانزای خوکی:

آنفولانزای خوکی بین سال‌های 1957 و 1958 حدود دو میلیون نفر را کشت، در حالی که یک میلیون نفر در روسیه و هنگ کنگ بین سال‌های 1889-1890 و 1968-1969 جان خود را از دست دادند. این بیماری همه گیر در سال 2009 باعث مرگ 28.4500 نفر شد.

ویروس آنفولانزای خوکی که توسط ویروس H1N1 ایجاد می شود، اولین قربانی شناخته شده خود را در مارس 2009 در مکزیک آلوده کرد. در ماه آوریل، این ویروس به کالیفرنیا رسیده بود، یک کودک 10 ساله را مبتلا کرد، سپس به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت و باعث ترس و وحشت شد. . معلوم شد که ویروس عامل حاوی تکه‌هایی از ویروس‌های آنفولانزای خوکی و پرندگان بوده که ترکیبی بی‌سابقه است.

مانند سایر انواع آنفلوانزا، این بیماری به صورت تب، بدن درد، سرفه، گلودرد، آبریزش بینی و قرمزی چشم ظاهر شد.

ویروس ابولا:

شیوع ابولا که بین سال‌های 2013 تا 2016 در غرب آفریقا شیوع یافت، بیش از 11.300 نفر را کشت. شیوع ابولا در غرب آفریقا در دسامبر 2013 در گینه آغاز شد و این ویروس به 28.1616 نفر در کشورهای غرب آفریقا مانند لیبریا و سیرالئون سرایت کرده است. این اپیدمی که در ژوئن 2016 به پایان رسید، به عنوان کشنده ترین نوع ویروس ابولا در تاریخ از نظر تعداد افراد آلوده و تعداد مرگ و میر ثبت شد.

ویروس ابولا برای اولین بار در سال 1976 کشف شد. علائم معمولاً 2 تا 21 روز پس از عفونت ظاهر می شوند و بهبودی تا حد زیادی به پاسخ ایمنی بیمار بستگی دارد. افرادی که از ابولا بهبود می یابند، آنتی بادی هایی تولید می کنند که حداقل 10 سال باقی می مانند.

ویروس کرونا:

این ویروس در اواخر سال 2019 در ووهان چین ظاهر شد. نوع جدید ویروس کرونا که علائمی مانند تب بالا، سرفه و متعاقب آن ذات الریه ایجاد می کند، به سرعت گسترش یافته و کل جهان را تحت تاثیر قرار داده است.

با این حال، در مقایسه با بیماری‌های عفونی کشنده گذشته، کروناویروس جدید به اندازه نسخه‌های قبلی خود خطرناک یا کشنده نیست. تعداد قربانیان ویروس کووید-19 تاکنون به 3.4 درصد رسیده است. اما چیزی که آن را خطرناک می کند این واقعیت است که مانند آتش سوزی گسترش می یابد. همچنین نگرانی هایی وجود دارد که تعداد عفونت های واقعی گزارش نشده است.