هنر ادب و برخورد با مردم

برگرفته از کتاب آداب، علم و تناسب اندام

این علمی است که قواعد و منشأ مکتوب آن از قدیم الایام به تمام زبان های جهان منتشر شده است. این هنر تمرین زندگی روزمره به بهترین، زیباترین، زیباترین و مودبانه ترین شیوه است. بهترین نوع نجابت و درایت، تهذیب قلب و ذهن است که انسان از خانواده و از تجربیات و تجربیات خود در زندگی به دست می آورد.

واژه آداب، واژه ای فرانسوی است که در زبان عربی به معنای ذوق و به معنای احترام به خود و دیگران است.

از آداب معاشرت:

آداب معاشرت:

یک زن از نظر اجتماعی باهوش مرکز جذب همه اطرافیانش است و نشاط را در محیط اطرافش تحریک می کند که به طور مثبت بر موفقیت او در زندگی تحصیلی و خانوادگی منعکس می شود. از نظر ظاهری، لباس زن باید با ماهیت مناسبتی که در آن حضور دارد هماهنگ باشد، علاوه بر این باید به نوع عطر و بوی دهان خود نیز توجه داشته باشد که باید خوب باشد. .

آداب، آداب و رفتار:

یک زن باهوش باید از درگیر شدن در بحث هایی که به او مربوط نمی شود یا شرکت در موضوعاتی که به اندازه کافی درباره آن ها نمی داند یا از نظرات خود مطمئن نیست، اجتناب کند. همچنین، او باید از صحبت بیش از حد در مورد خود یا نشان دادن ویژگی های شخصی خود اجتناب کند. لازم است در صورت بروز مشکلی که باعث ناراحتی او می شود تا حد امکان بر اعصاب او کنترل شود یا با آرامش به مکان دیگری نقل مکان کند.

آداب غذا خوردن:

غذا خوردن در داخل خانه و یا بیرون از منزل، آداب غذا خوردن لازم است که مهم ترین آن خوردن با دهان بسته و صحبت نکردن در هنگام غذا جز برای ضرورت است.

سرانجام:

آداب، مفهومی است که نشان دهنده احترام انسان به خود، احترام او به دیگران و حسن معاشرت با دیگران است، مفهومی پالوده و محتوایی متمدنانه انسانی است، تمدن نه قصر است و نه تنها زینت صورت و چهره است. لباس، اما (در درجه اول) یک تعامل انسانی تصفیه شده است.