حریم خصوصی نوجوانان و اعتماد والدین:

میل به حریم خصوصی بیشتر بخشی عادی از نوجوانی است. در عین حال، نوجوانان هنوز برای تصمیم گیری خوب به حمایت شما نیاز دارند. اعتماد کلید یافتن تعادل بین نیاز فرزندتان به حریم خصوصی و نیاز شما به دانستن آنچه در اطراف نوجوانتان می‌گذرد است.

همانطور که کودک شما بزرگ می شود، به حریم خصوصی و فضای شخصی و روانی بیشتری نیاز دارد.

نوجوان با چالش‌های اصلی صحنه برخورد می‌کند، شخصیت خود را تعریف می‌کند، مهارت‌های جسمی و فکری جدیدی کسب می‌کند و علایق اجتماعی جدیدی در خود ایجاد می‌کند. برای او، بخشی از بزرگ شدن این است که یاد بگیرد چگونه این چالش ها را مستقل و مسئولانه مدیریت کند.

محرمانه بودن:

تمایل فرزند شما برای حفظ حریم خصوصی و صرف وقت بیشتر به این معنا نیست که فرزند شما چیزی برای پنهان کردن دارد. رازداری با رشد و استقلال او بیشتر می شود و این بخشی عادی از نوجوانی است.

اما پنهان کاری بیش از حد گاهی اوقات می تواند هشداری برای چیزی خطرناک باشد.

اگر کودک ساعت های زیادی را در اتاق خود می گذراند، نمی خواهد صحبت کند یا درگیر خانواده باشد، حتی اگر سعی کنید به هر طریقی با شما ارتباط برقرار کنید، این ممکن است نشانه افسردگی، اضطراب، سیگار کشیدن یا فعالیت های دیگر باشد. که سن نوجوانی را به چالش می کشد..

کنترل:

نوجوانان همیشه آمادگی مقابله با دنیای بزرگسالان را ندارند. مغز نوجوان هنوز در حال رشد است. این بدان معناست که نوجوانان گاهی اوقات سریع تصمیم می گیرند و همیشه به عواقب این رفتار فکر نمی کنند. این ممکن است آنها را در معرض خطر قرار دهد.

بنابراین فرزند شما همچنان به مشاوره و حمایت شما نیاز دارد. او نیاز دارد که شما با او در تماس باشید و به این می گویند نظارت، اما از آنجایی که نوجوانان نیز به حریم خصوصی و استقلال نیاز دارند، باید فرزندتان را به گونه ای متفاوت از او در سنین پایین تر زیر نظر بگیرید. ممکن است لازم باشد در عین قدردانی از شخصیت او و دادن فضایی از حریم خصوصی برای تفکر و تصمیم گیری، از قدرت بیشتری استفاده کنید. البته نحوه نظارت بر فرزندتان با بزرگتر شدن او تغییر خواهد کرد.