خطرات رادیوگرافی برای تشخیص کرونا چیست؟

خطرات رادیوگرافی برای تشخیص کرونا چیست؟

با گسترش COVID-19 در سراسر جهان، علاقه بیشتری به نقش و مناسب بودن رادیوگرافی قفسه سینه (CXR) و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) برای غربالگری، تشخیص و درمان بیماران مشکوک یا شناخته شده عفونت COVID-19 افزایش یافته است. مزیت تکیه بر اسکن CXR و CT توانایی آنها در تشخیص بیمارانی است که مشکوک به عفونت جدید کروناویروس و/یا بیماران پنومونی هستند.

اما کمیسیون بین المللی انرژی اتمی نشان داده است که چگونه توموگرافی کامپیوتری در سنین پایین خطر ابتلا به سرطان را در سنین بالاتر افزایش می دهد. سی تی اسکن برابر با 300 تا 400 رادیوگرافی قفسه سینه است و برای بیمارانی که موارد خفیف عفونت کووید-19 دارند، تکرار سی تی اسکن هر سه روز یکبار معمول است، در حالی که قرار گرفتن در معرض چنین تشعشعات مضری به شدت توصیه نمی شود.

با این حال، به دلیل کمبود نسبی کیت های آزمایش، بسیاری از مراکز بهداشتی، سی تی اسکن را به عنوان گزینه اصلی برای غربالگری و شناسایی COVID-19 بر اساس سیستم های ثبت مبتنی بر CT انتخاب کرده اند. در طی یک دوره زمانی، غربالگری ها عمدتاً بدون در نظر گرفتن عواقب درازمدت آنها مانند اثرات نامطلوب ناشی از تشعشعات و سرطان های مرتبط، هم در بیماران و هم در کارکنان مراقبت های بهداشتی توصیه شده است. در یک نقطه، استفاده از آن به سطوح هشدار دهنده رسید و جنجال بزرگی را در بین دانشگاهیان، پزشکان و محققان برانگیخت.

تابش یونیزه کننده

به طور کلی تشعشعی که بدن بیمار از طریق اشعه ایکس، سی تی اسکن و تصویربرداری هسته ای در معرض آن قرار می گیرد، تابش یونیزه است - طول موج های پرانرژی به مولکول ها یا بافت ها نفوذ می کنند تا اندام ها و ساختارهای داخلی بدن را آشکار کنند. به احتمال زیاد این تشعشعات یونیزان می تواند به DNA آسیب برساند. اگرچه سلول‌های بدن انسان بیشتر آسیب‌های ناشی از تشعشعات این اسکن‌ها را ترمیم می‌کنند، اما گاهی اوقات کار را ناقص انجام می‌دهند و قسمت‌های کوچکی از «آسیب» به جا می‌گذارند.

جهش های DNA

نتیجه جهش‌های DNA است که ممکن است سال‌ها بعد به سرطان کمک کند. بیشتر آنچه کارشناسان در مورد خطرات پرتوهای یونیزان می دانند از مطالعات طولانی مدت افرادی است که از انفجار بمب اتمی 1945 در هیروشیما و ناکازاکی جان سالم به در برده اند. این مطالعات افزایش اندک اما قابل توجهی را در خطر ابتلا به سرطان در افرادی که در معرض انفجارها قرار دارند، از جمله گروهی متشکل از 25000 بازمانده هیروشیما که کمتر از 50 میلی‌اسورت پرتو دریافت کرده‌اند، نشان می‌دهد - مقداری که بیمار در سه یا چند عمل در معرض آن قرار می‌گیرد. توموگرافی کامپیوتری. .

به طور کلی، قرار گرفتن واقعی در معرض تابش به عوامل بسیاری از جمله خود دستگاه رادیولوژی، مدت زمان معاینه، اندازه بدن بیمار و حساسیت بافت های هدف بستگی دارد. سی تی اسکن قفسه سینه این مقدار را در 100 تا 200 تصویر اشعه ایکس نشان می دهد.

در طی یک سال، فرد به طور متوسط ​​حدود 3 mSv دریافت می کند و هر سی تی اسکن بسته به دوز تابش و قسمتی از بدن که مورد آزمایش قرار می گیرد، 1 تا 10 mSv دریافت می کند. CT قفسه سینه با دوز پایین حدود 1.5 mSv و همان آزمایش در دوز طبیعی حدود 7 mSv است. شانس را می توان بسیار کم در نظر گرفت - احتمال سرطان کشنده برای هر کسی که سی تی اسکن می گیرد حدود 1 در 2000 است.

اما در صورتی که بیمار چاره ای نداشته باشد و مجبور باشد در مدت زمان کوتاهی معاینات متعدد انجام دهد، در این صورت باید به پزشک متخصص مراجعه کرده و پیشنهاد او را برای در نظر گرفتن اسکن با دوز پایین تر بخواهد (به ویژه اینکه این روش در موارد بسیار توصیه می شود. بیماران سرطانی با سابقه اسکن انجام شده اخیر).

سایر موضوعات: 

پس از بازگشت از جدایی با معشوق خود چگونه رفتار می کنید؟

http://عادات وتقاليد شعوب العالم في الزواج