Is fada liom uaim thú searbh

Oibríonn tusa, a chompánaigh ama, tá an t-am sin tar éis sinn a iompú ina n-adaimh aeir, feicimid ár lámh chlé ceangailte le clog folamh de lámha, níl aon rian de bhlianta ar bith a chaith muid agus muid ag cuimhneamh ar ár gcian don tír dhúchais is na sráideanna saor in aisce. de leanaí ag caoineadh.
Trí bliana le chéile, agus b'fhéidir níos mó Tabhair logh dom Is cuma liom faoi dhátaí Is leor go mbeadh a fhios agam cathain a rugadh do sholas is breá liom sa saol seo.

Tá a fhios agat freisin, i ndáiríre, an rud a theastaigh uaim ná níos mó ama an lá sin, nach raibh mé cineál in ann éirí.
Cén chaoi a bhfuil mé ceaptha do chuid fantaisíochta deiridh a chuimilt síos an halla diabhal sin?
Conas is féidir liom mo shlabhraí a scaoileadh agus tú a fheiceáil ar an doimhneacht a thochail i m'anam tobar gan uisce?
Is cosúil gurb é mo mhothúchán anois ná an lá sin, ba ghnách linn a bheith an-te i mí na Bealtaine, ach bhí an plúchadh ag streachailt le himill na leabhar nótaí sin a mbíonn mé ag cuimilt suas i gcónaí.
Cad a tharlóidh mura dtagann deireadh le ham an lá sin, mura raibh ach na daoine tinn trua ina gcónaí in áit.
Cosc a chur ort féin ó shlogtar deora, agus níl aon dochar i sciobadh aeir le do dheora íon.

Tá a fhios agat go bhfuil an t-earrach agus an ceol agus tá tú gan teorainn domsa, mar táim caillte i gcónaí ionat.
Cosc a chur ort féin ó uprooting do ocras chun Ishtiqi searbh.
Agus a fhoghlaim, freisin.
Is tusa na réaltaí, na súile coll, agus an t-uisce a uiscíonn bláth marbh.
Athnuann P cruthuithe a anama.