ол мені жақсы көрді

Ешқашан жыламайтын жанымдай сүйді, жаны тозып, сөніп қала жаздады, әлгі бейшара қолымның нұр боп бергенін білмеді.

Шыққан сайын есігін қағып ән айтып едім, Амалсыз едім, Ол көрмеген жаңбыр тамшысы едім, маған ілініп, ол мені көрмейтін, мүмкін құс шығар Бүкіл елде өмір сүретін, бәлкім, ауасы бәрі, құс пен ай және ұзақ түн, оны Мәңгілік гүлдер тасыған балконмен жұбатасыз ба?!

Сен, менің құсым, жанымнан жасыруға тырысқан тыртық сияқты маған жай ғана еніп бара жатырсың, бірақ бекер.