អ្វីគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងជីវិតគឺជាសុជីវធម៌ ហើយសុជីវធម៌គឺមានន័យថាជាច្បាប់ ឬច្បាប់ដែលធ្វើតាមដើម្បីឱ្យមើលទៅឆើតឆាយ ហើយព្រះនាង និងព្រះអង្គម្ចាស់ជាច្រើនបានធ្វើតាមសុជីវធម៌ជាផ្នែកមួយនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។
សីលធម៌ត្រូវបានរួមបញ្ចូលនៅក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិត ហើយអ្វីដែលយើងនឹងញ៉ាំនៅទីនេះគឺសីលធម៌នៃអាហារ ដែលជារឿងសំខាន់បំផុត។ យើងត្រូវការវានៅគ្រប់ពេល និងឱកាសដែលបារម្ភ និងមានន័យសម្រាប់យើង ហើយចាប់តាំងពីចុងឆ្នាំគឺ ជិតដល់ចប់ហើយ ដើមឆ្នាំជិតចាប់ផ្ដើម យើងនឹងរៀនអំពីសុជីវធម៌អាហារពេលល្ងាចចូលឆ្នាំ។
សីលធម៌អាហារចាប់ផ្តើមពីដំបូង ចូលភោជនីយដ្ឋានរហូតដល់ចប់ ហើយចាកចេញ ចាប់អារម្មណ៍លើព័ត៌មានលម្អិតតូចបំផុតដែលយើងមើលរំលង ប៉ុន្តែចាប់ពីថ្ងៃនេះ យើងនឹងកត់សម្គាល់ពួកគេ។
សីលធម៌នៃការអង្គុយនៅតុបរិភោគអាហារ
ទីមួយ អ្នកមិនគួររញ៉េរញ៉ៃពេលអង្គុយនៅតុទេ ហើយអ្នកអាចអង្គុយលើកៅអីពីខាងឆ្វេង ដោយគិតដល់អ្នកអង្គុយខាងស្តាំ។
ទីពីរ អ្នកត្រូវតែអង្គុយដោយខ្នងរបស់អ្នកក្នុងទីតាំងត្រង់ និងដោយមិនគិតថ្លៃ។
ទីបី កែងដៃមិនគួរសម្រាកនៅលើតុពេលកំពុងញ៉ាំទេ ហើយកែងដៃគួរតែនៅចំហៀងដងខ្លួន ដើម្បីកុំឱ្យអ្នកអង្គុយក្បែរអ្នក។
សីលធម៌នៃការនិយាយជុំវិញតុបរិភោគអាហារ
អូទេ មិនត្រូវនិយាយខណៈពេលដែលអាហារនៅក្នុងមាត់នោះទេ ព្រោះវារំខានដល់ការបិទមាត់ក្នុងពេលទំពារ ហើយវាជាការប្រសើរជាងក្នុងការខាំតូចៗដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការចូលរួមក្នុងការសន្ទនា។
ទីពីរ មិនផ្តាច់មុខការសន្ទនាទេ ព្រោះការនិយាយជុំវិញតុអាស្រ័យលើអន្តរកម្មរបស់ភាគីពាក់ព័ន្ធ។
ទីបី រក្សាសំឡេងកម្រិតមធ្យម ហើយកុំលើកសំឡេងពេលកំពុងនិយាយ។
ទីបួន យកកាំបិតដាក់លើចានពេលនិយាយ ហើយកុំរំកិលវា ហើយប្រើវាចង្អុលទៅ។
សីលធម៌នៃការប្រើប្រាស់កន្សែងតុមុនពេលអ្នកចាប់ផ្តើមញ៉ាំ
កាន់កន្សែងនៅពីមុខអ្នក ហើយអ្រងួនវា រួចដាក់លើជង្គង់របស់អ្នក។ កន្សែងមិនគួរដាក់នៅក្រោមចាន ឬចងជុំវិញកទេ លើកលែងតែកុមារ ហើយសូម្បីតែអ្នកដែលចូលចិត្តចងអាវក្រៅជំនួសឱ្យកន្សែងតុ។
សីលធម៌នៃការញ៉ាំ
ទីមួយ ប្រើបំណែកខាងឆ្វេងបំផុត ឬខាងស្តាំបំផុតជាមុនសិន បន្ទាប់មកផ្នែកខាងក្នុងបន្ទាប់ តាមលំដាប់នៅលើតុ។
ទីពីរ កាន់កាំបិតនៅដៃឆ្វេង និងសមនៅដៃស្តាំ ហើយកាត់អាហារជាចំណែកៗសមស្រប បន្ទាប់មកយកសមទៅជាបំណែកដែលត្រូវបរិភោគ។
ទីបី កុំប្រើកាំបិតដើម្បីផ្ទេរអាហារទៅមាត់ ប៉ុន្តែត្រូវកាត់ ឬទ្រទ្រង់អាហារ ដើម្បីកាន់វានៅលើសមពេលកំពុងញ៉ាំ។
ទីបួន អ្នកមិនគួរបន្លឺសំឡេងពេលកំពុងទំពារអាហារ ហើយមិនបើកមាត់ពេលអាហារឆ្អែតឡើយ ហើយក៏ត្រូវកាត់អាហារជាចំណែកៗឱ្យសមល្មមនឹងការខាំនីមួយៗ។
ទីប្រាំ វាជាការប្រសើរដែលមិនត្រូវលាយអាហារប្រភេទផ្សេងៗគ្នាក្នុងចាននីមួយៗទេ បើទោះបីជាចាំបាច់ត្រូវលាយផ្នែកដែលនឹងត្រូវដាក់ដោយសមជាមុនក៏ដោយ។
ទីប្រាំមួយ។ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ត្រូវការរបស់ដែលខ្លួនមិនអាចទៅដល់បាន គាត់មិនគួរឈរ ឬអោនចុះដើម្បីយកនោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវសុំឱ្យអ្នកដែលនៅជិតបំផុតរបស់វត្ថុនោះហុចឱ្យគាត់ពីខាងស្តាំ ឬខាងឆ្វេង រហូតដល់គាត់ទៅដល់អ្នកដែលសុំវា។ .
ទីប្រាំពីរ កុំបំពេញសម ឬស្លាបព្រា លើសពីអាចដាក់ចូលមាត់តែម្តង។
ទីប្រាំបី កុំយកអាហារមួយដុំធំដាក់លើសម ហើយញាត់វាជាបាច់។
ទីប្រាំបួន ប្រសិនបើស៊ុបត្រូវបានដាក់ក្នុងចានជ្រៅ ចូរជ្រលក់ស្លាបព្រាក្នុងទិសឆ្ងាយពីចំហៀងអ្នកនោះ ហើយផឹកស៊ុបពីចំហៀងស្លាបព្រា ហើយមិនមែនពីខាងមុខនោះទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើស៊ុបក្រាស់ ឬមានបន្លែច្របល់ ឬដូចជា។ បន្ទាប់មកប្រើស្លាបព្រាខាងមុខ ហើយសម្គាល់ថាមិនមានសំឡេងអ្វីទេពេលកំពុងញ៉ាំស៊ុប។
ទីដប់ ដើម្បីកាត់នំបុ័ងទៅជាបំណែកតូចៗ ប្រើដៃទាំងពីរ វាជាការខុសក្នុងការព្យាយាមកាត់នំបុ័ងដោយគែមនៃដៃឆ្វេង។
ទីបំផុត ដើម្បីបាចប៊ឺលើនំប៉័ង អ្នកប្រើកាំបិតពិសេសសម្រាប់វា ហើយក្នុងករណីដែលគ្មានវា អ្នកត្រូវប្រើកាំបិតសម្រាប់ញ៉ាំ ហើយទ្រនំប៉័ងដែលអ្នកចង់បាចជាមួយប៊ឺ មិនថានៅលើចាននំប៉័ង ឬពេលញ៉ាំ ចាន ប៉ុន្តែកុំសង្កត់វានៅលើអាកាស ដើម្បីខាញ់វា ហើយកុំទុកវានៅលើពូក។
Etiquette គឺជាវិធីមួយនៃការបង្ហាញពីភាពទំនើប និងលេចចេញរូបរាងដ៏ល្អឥតខ្ចោះ និងបុរាណ។
ប្រភព៖ គេហទំព័រអប់រំខ្លួនឯង។