သင့်ခန္ဓာကိုယ် လှုပ်ရှားမှုများသည် စကားလုံးမပါဘဲ သင့်အတွင်း၌ ရှိနေသောအရာများကို ဖော်ပြသည်။

လက်စွပ် သို့မဟုတ် လည်ချောင်းကို ရွှေ့ခြင်း-

ကျွန်ုပ်တို့သည် လက်ကို နား၏အဆင့်သို့ မြှောက်လိုက်သောအခါ၊ ကြမ်းတမ်းစွာပြောဆိုခြင်းကို တားဆီးလိုခြင်း သို့မဟုတ် ကျွန်ုပ်တို့သည် မကြားလိုသော ဆန္ဒရှိသကဲ့သို့ ကျွန်ုပ်တို့ကြားရသော စကားအတွက် ကျွန်ုပ်တို့၏ ရှက်ရွံ့မှုနှင့် စိုးရိမ်ပူပန်မှုတို့ကို ဖော်ပြခြင်းဖြစ်ပါသည်။

နှုတ်ခမ်းကိုက်ခြင်း

ကျွန်ုပ်တို့သည် စကားလုံးများကို မျိုချရန် ကြိုးစားနေသကဲ့သို့ မည်သည့်အရာကိုမဆို မပြောရန် မိမိကိုယ်ကို တားမြစ်ထားပြီး၊ ဤလှုပ်ရှားမှုသည် အမြဲတမ်းအလေ့အထဖြစ်လာသောအခါတွင် ၎င်းသည် အတွင်းစိတ်ခံစားချက်များကို ခံနိုင်ရည်ရှိကြောင်း ဖော်ပြသည်။

စကားပြောသည့်အခါ လက်ကို ကိုင်ထားပါ-

လှုပ်ရှားမှုဆိုသည်မှာ မိမိကိုယ်မိမိ ခုခံကာကွယ်လိုစိတ်နှင့် တစ်ဖက်သားကို အနှောက်အယှက်ဖြစ်စေသည့် တုံ့ပြန်မှုမှ ကာကွယ်ရန် လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤလှုပ်ရှားမှုသည် စကားပြောသူသည် အခြားသူများကို ပြောဆိုနေချိန်တွင် မိမိကိုယ်ကို အလွန်ရှက်တတ်ပြီး ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းမရှိခြင်းကိုလည်း ညွှန်ပြနေသည်။

စကားပြောနေစဉ် လက်ကို အိတ်ကပ်ထဲထည့်ပါ

အခြားပါတီနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက် သီးခြားရပ်တည်ချက်တစ်ခုကို ညွှန်ပြသည့် လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုနှင့် သူနှင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောရန်နှင့် စိတ်ဝိညာဉ်၌ဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာများကို ထုတ်ဖော်ရန် အရေးတကြီးဆန္ဒကို ညွှန်ပြသည့် လှုပ်ရှားမှုတစ်ခု။ ၎င်းသည် စိန်ခေါ်မှု၊ မာနနှင့် ခုခံမှု၏ လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

လက်ညှိုးထိုးပြခြင်း-

မကြာသေးမီကဖြစ်စေ၊ ဖြစ်ရပ်တစ်ခုဖြစ်စေ ကျွန်ုပ်တို့ပတ်ဝန်းကျင်တွင်ဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာများကို လျင်မြန်စွာသဘာဝအလျောက်တုံ့ပြန်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု အချို့ကယုံကြည်ထားသကဲ့သို့ ကြောက်ရွံ့မှု၏ဖော်ပြမှုတစ်ခုမဟုတ်ပေ။ အခြေအနေကို အဆုံးသတ်ရန် ကျွန်ုပ်တို့၏ဆန္ဒကို ဖော်ပြရန် ကြိုးပမ်းမှု သို့မဟုတ် ၎င်းကို အရှိန်မြှင့်ရန် ကြိုးပမ်းမှု သို့မဟုတ် အပြန်အလှန်အားဖြင့် ၎င်းကို တည်ငြိမ်စေရန် ကြိုးပမ်းမှုဖြစ်သည်။