ik was aan het wachten

Ik heb lang op die gele luchtspiegeling gewacht, en ik wist niet dat kleuren op alles een effect hebben, soms zie ik het zwart, soms geel, maar als ik het in het zwart gekleed zie, begin ik te huilen omdat de zwartheid is stilte, gevoelens van droogte en slechte overleving voor de ziel die al vele jaren op je wacht.
Hij moest zich schamen en wit en transparant als water zijn.

Om zo'n dubbelzinnig persoon te zijn in het leven van een vergeten persoon zoals ik, een doelwit op de trottoirs van elke persoon die hij ontmoette, om een ​​teken van schoonheid in mijn leven te zijn, komt neer op het bereiken van het koninkrijk van de ziel.
Dit is hoe de gangen van de ziel zijn, de gangen waarin de competitie altijd heeft genesteld, en het begon met een zachte stem te zingen vanuit de linker rib van mijn borst.

Een persoon zijn van een god van schoonheid, engelachtig in details, een irrationele obsessie, loopt in deze entiteit als iemand die is vervreemd en uit ballingschap is teruggekeerd naar de boezem van zijn moeder.
Dit is de komst van ik en jij en de muziek.