tęsknię za tobą gorzko

Ty pracujesz, towarzyszu czasu, ten czas zamienił nas w atomy powietrza, widzimy naszą lewą rękę przywiązaną do zegara bez wskazówek, nie ma śladu po latach spędzonych podczas wspominania nostalgii za ojczyzną i wolnymi ulicami płaczących dzieci.
Trzy lata razem, a może i więcej Wybacz mi Nie obchodzą mnie randki Wystarczy mi wiedzieć kiedy w tym życiu narodziło się Twoje światło, które kocham.

Wiesz też, naprawdę, chciałem mieć więcej czasu tego dnia, nie mogłem wstać.
Jak mogę przytulić się do twojej ostatniej fantazji w tym cholernym korytarzu?
Jak mogę rozwiązać moje łańcuchy i ujrzeć Cię w głębinach, które wykopały w mojej duszy studnię bez wody?
Mam wrażenie, że tego dnia było nam bardzo ciepło w maju, ale duszenie zmagało się z marginesami tych zeszytów, które ciągle rozrywam.
Co by było, gdyby tego dnia czas nigdy się nie skończył, gdyby tylko nieszczęśni chorzy mieszkali w jakimś miejscu.
Uważaj, aby nie połykać łez, a porwanie powietrza z twoimi czystymi łzami nie zaszkodzi.

Znasz tę wiosnę i muzykę, i jesteś dla mnie nieskończony, bo zawsze się w tobie gubię.
Nie dopuść do wykorzenienia głodu w gorzką Ishtiqi.
I uczyć się też.
Jesteś gwiazdami, piwnymi oczami i wodą, która podlewa martwy kwiat.
P odświeża formacje swojej duszy.