Rak dzisiaj i 200 lat temu, co zmieniło się w medycynie i chorobie?

Brytyjscy lekarze potwierdzili diagnozę postawioną ponad 200 lat temu przez jednego z najbardziej doświadczonych i wpływowych chirurgów.
Chirurg John Hunter zdiagnozował u jednego ze swoich pacjentów w 1786 roku guz, który określił jako „twardy jak kość”.
Lekarze pracujący w Royal Marsden Oncology Hospital przeanalizowali próbki pobrane przez Huntera i jego notatki medyczne, które są przechowywane w muzeum nazwanym na cześć słynnego chirurga w Londynie.
Reklama

Oprócz potwierdzenia diagnozy Huntera, zespół medyczny specjalizujący się w nowotworach uważa, że ​​próbki pobrane przez Huntera mogą dać wyobrażenie o procesie zmiany choroby nowotworowej na przestrzeni wieków.
Dr Christina Maceo powiedziała BBC: „To badanie zaczęło się jako zabawna eksploracja, ale byliśmy zdumieni wnikliwością i dowcipem Huntera.
Podobno Hunter mianował specjalnego chirurga królowi Jerzemu III w 1776 roku i jest uważany za jednego z chirurgów, którym przypisuje się przekształcenie chirurgii z czegoś w rodzaju rzeźnika w prawdziwą naukę.
Mówi się, że celowo zarażał się rzeżączką w ramach eksperymentu, kiedy pisał książkę o chorobach wenerycznych i wenerycznych.

Król Jerzy III był jednym z pacjentów leczonych przez Johna Huntera
Jego duża kolekcja okazów, notatek i pism jest przechowywana w Muzeum Łowcy przy Królewskim Kolegium Chirurgów Wielkiej Brytanii.
Ta kolekcja zawiera jego obszerne notatki, z których jedna opisuje mężczyznę, który uczęszczał do szpitala św. Jerzego w 1766 roku z guzem litym w dolnej części jednego z ud.
„Na pierwszy rzut oka wyglądał jak guz w kości i rósł bardzo szybko” – czytamy w notatkach. Podczas badania zaatakowanego narządu odkryliśmy, że składał się on z substancji otaczającej dolną część kości udowej i wyglądał jak guz, który wyrósł z samej kości”.
Hunter amputował udo pacjenta, tymczasowo pozostawiając go w symetrii na cztery tygodnie.
„Ale potem zaczął słabnąć i stopniowo zanikać i dostał zadyszki”.
Pacjent zmarł 7 tygodni po amputacji, a jego autopsja wykazała rozprzestrzenienie guzów kościopodobnych do jego płuc, wsierdzia i żeber.
Ponad 200 lat później dr Maceo odkrył próbki Huntera.
„Gdy tylko spojrzałam na próbki, wiedziałam, że pacjentka cierpi na raka kości” – powiedziała. Opis Johna Huntera był bardzo ostrożny i zgodny z tym, co wiemy o przebiegu tej choroby”.
Dodała: „Duża ilość nowo utworzonej kości i kształt guza pierwotnego należą do cech charakterystycznych raka kości”.
Maceo skonsultowała się ze swoimi kolegami z Royal Marsden Hospital, którzy zastosowali nowoczesne metody badań przesiewowych w celu potwierdzenia diagnozy.
„Myślę, że jego rokowania były imponujące i faktycznie zastosowane leczenie było podobne do tego, co robimy dzisiaj” – powiedział lekarz, który specjalizuje się w tego typu nowotworach.
Powiedziała jednak, że ekscytująca faza tych badań jeszcze się nie rozpoczęła, ponieważ lekarze będą porównywać więcej próbek pobranych przez Huntera od jego pacjentów ze współczesnymi nowotworami – zarówno mikroskopowo, jak i genetycznie – aby wywnioskować jakiekolwiek różnice między nimi.
„To badanie ewolucji nowotworów w ciągu ostatnich 200 lat i jeśli mamy być ze sobą szczerzy, musimy powiedzieć, że nie wiemy, co dostaniemy” – powiedział Macieu BBC.
„Ale byłoby interesujące zobaczyć, czy możemy skorelować czynniki ryzyka związane ze stylem życia z jakimikolwiek różnicami, które możemy zaobserwować między nowotworami historycznymi i współczesnymi”.
W artykule opublikowanym w British Medical Bulletin zespół Royal Marsden Hospital przeprosił za opóźnienie w analizie próbek od 1786 roku do dnia dzisiejszego oraz naruszenie zasad opóźniania leczenia chorób nowotworowych, ale zauważył, że ich szpital nie został otwarty przez długi czas.

Źródło: Brytyjska Agencja Prasowa