Jak uczysz swoje dziecko umiejętności radzenia sobie?

Jak uczysz swoje dziecko umiejętności radzenia sobie?

Cechy odporności dają możliwość stawiania czoła wyzwaniom i pokonywania przeszkód z pewnym stopniem rozwoju i sukcesu, dlatego wielu rodziców jest zainteresowanych rozwojem cech odporności i umiejętności pokonywania trudności u swoich dzieci od najmłodszych lat, zgodnie z tym, co zostało opublikowane przez Strona amerykańskiej sieci CNBC.

Odnajduje to Dana Schukin D, profesor chirurgii i pediatrii w Centrum Medycznym Uniwersytetu w Chicago i autorka książki „Parent Nation: Unlocking Every Child's Potential, Fulfilling Society's Promise”. Jednym z zaskakujących czynników, które przyczyniają się do zwiększonej odporności we wczesnym wieku, jest właśnie ustanowienie „rutyny pielęgnacyjnej i pielęgnacyjnej”.

Powiedziała, że ​​badania pokazują, że posiadanie znajomych struktur i rytuałów uczy dzieci, jak konstruktywnie zarządzać sobą i swoim otoczeniem, a procedury wychowawcze pomagają dzieciom budować odporność, tak jak wtedy, gdy dzieci robią rzeczy w podobny sposób i w tym samym czasie, w kółko , wiedzą czego się spodziewać, co daje im zdolność przewidywania, a to z kolei daje im poczucie komfortu i bezpieczeństwa.

Niezależność i pewność siebie

Wyjaśniła również, że dzieci automatycznie stają się lepiej przygotowane do poruszania się po nieoczekiwanym, kamieniu węgielnym odporności, który zawsze brzmi: „Będę w porządku”.

„Rodzice mogą rozważyć lub zdefiniować rutynę opieki lub codzienny rytuał, zapewniając jednocześnie spokojne i pełne miłości środowisko, w którym dziecko może swobodnie odkrywać swoje uczucia podczas niepowodzenia lub wyzwania. Gdy dziecko zacznie wykonywać części rutyny ze stopniowo zmniejszającym się poziomem nadzoru i kontynuacji, jego poczucie niezależności i pewności siebie wzrośnie. Dr Suskind wyjaśnił, że na przykład poranna rutyna dziecka może zachęcać do zdrowych zachowań, takich jak mycie zębów i mówienie o planie dnia lub spożywanie wegetariańskiej przekąski w środku dnia, która promuje pożywną dietę.

Zaleciła następujące cztery wskazówki, o których należy pamiętać przy przyjmowaniu podejścia pedagogicznego:

1. Dialog podczas rutyny

Dzieci rozumieją styl komunikacji rodziców jako ich własną „rozmowę”, więc spokojne, przyjazne podpowiedzi i pytania w ciągu dnia wspierają umiejętności regulacji emocji. Dr Susskind wyjaśnił, że zakładając, że istnieje wieczorna rutyna, która obejmuje mycie zębów i wybór piżamy, można go zachęcić otwierając dialog, na przykład w następujący sposób: „Spójrz na siebie w swoim wygodnym ubraniu, a teraz jesteś gotowy do umyj zęby! Pamiętaj, że najpierw zmoczyłeś szczoteczkę do zębów. Co wtedy? Pamiętasz następny krok?

2. Wyjaśnij, co kryje się za rutyną

Dr Susskind dodał, że wyjaśnienie rozumowania stojącego za rutyną pomaga dzieciom wiedzieć, czego się od nich oczekuje i odczuć pozytywny wpływ jej ukończenia. Na przykład jeden z rodziców mówi: „Bardzo dobrze się bawiliśmy budując z klocków, ale nadszedł czas, aby zorganizować i posprzątać. Duże kostki wkłada się do niebieskiego wiadra. Ale gdzie kładziemy te małe kawałki?” Po udzieleniu odpowiedzi ojciec lub matka mogą skomentować, mówiąc: „Zgadza się! Zróbmy robotę, abyśmy mogli zjeść przekąskę i pozostać aktywnym przez resztę dnia”. Dr Susskind wyjaśnił, że to proste ćwiczenie pomaga dzieciom ćwiczyć umiejętności językowe, na zmianę, mówić i rozumieć znaczenie niektórych działań.

3. Wytrwaj wytrwale

Rodzice powinni zdać sobie sprawę, że odporność nie rozwija się z dnia na dzień. Dzieci potrzebują regularnych przypomnień o sposobie i celu codziennej rutyny, więc rodzice powinni wcześnie rozpocząć podejście „Rytuały życia” i być konsekwentni w swoich rolach.

Rodzicielstwo samo w sobie wymaga elastyczności, więc czasami pocieszające zdanie może zrekompensować brak regularnych zajęć, takie jak powiedzenie: „Przepraszam, że nie mogliśmy razem przeczytać bajki na dobranoc. Ale obiecuję, że jutro poświęcę trochę czasu.

4. Obiektywna pochwała

Dr Susskind zaleca również, aby rodzice chwalili swoje dziecko obiektywnie, gdy wykonuje samodzielną rutynę, aby przyzwyczaiło się do robienia tego regularnie. Podała przykład, mówiąc: „Dziękuję za złożenie kocy dziś rano. I oczywiście pamiętaj, aby robić to każdego ranka.