Brytyjskiemu zespołowi z Naval Exploration Center we współpracy z archeologami programu „Shipwrecks Project” udało się monitorować „bogactwo cudów” dla wraków 12 zatopionych statków we wschodniej części Morza Śródziemnego między Libanem a Cyprem.

Historia zatopienia niektórych z nich sięga roku 300 p.n.e., ujawniając w przeszłości globalizację handlu, która wyznaczała wodny jedwabny szlak, który rozpoczyna się od Chin, przez Persję i Morze Czerwone, aż po wschodnią część Morza Śródziemnego, podczas której statki przewoziły ceramikę, przyprawy, kawę, tekstylia i inne przez setki stacji do portów starożytnego świata.

Brytyjska misja wykorzystała zaawansowane roboty wyposażone w nowoczesne technologie, które potrafią nurkować w głębiny i miejsca niedostępne dla ludzi w błotnistej części u wybrzeży Cypru.

Oprócz zaawansowanych czujników byli w stanie monitorować starożytne „pasy żeglugowe”, na których opierały się imperia greckie, rzymskie i osmańskie, oraz zatapianie kilku statków, z których najważniejszym był ogromny statek z XVII wieku wypełniony skarby wyrobów z chińskiej porcelany.

"Dla archeologów to odkrycie jest równoznaczne ze znalezieniem nowej planety. Jest to jedno z najbardziej niesamowitych odkryć w regionie Morza Śródziemnego."

„Wraki zatopionych statków ujawniają nieznaną wcześniej drogę morską łączącą wybrzeże Jingdezhen w Chinach z Europą i opowiadają historię towarów i produktów, które były transportowane ze wschodu świata do sklepów na wschodnim Morzu Śródziemnym w Libanie lub w Aleksandrii, a stamtąd do miast europejskich”.

Gazeta "The Guardian" zacytowała go o trudności takich odkryć w głębinach Morza Śródziemnego, które kryją pod błotem wiele tajemnic wraków statków.

Kingsley wskazał na jeden z największych statków, jakie kiedykolwiek znaleziono, mierzący 43 metry długości i 1000 ton, wystarczająco duży, by był wielkości dwóch statków handlowych z tamtej epoki.

Uważa się, że został zbudowany w porcie osmańskim, ponieważ w jego dostawie znajdowały się miedziane dzbanki na kawę.

„Dzbanki do kawy są dziedzictwem Imperium Osmańskiego i prawdopodobnie były to rzeczy osobiste załogi, ponieważ każdy zestaw ma inny kształt i charakterystyczny styl grawerowania.

Statek to kapsuła czasu, która opowiada historię początków globalizacji, przewożąc towary w drodze handlu między 14 cywilizacjami.

Uważa się, że statek zatonął w 1630 r. podczas rejsu między Kairem a Stambułem, a jego rejs odzwierciedla ówczesny schemat żeglugi morskiej.

Ładunek statku zawierał trochę szkła i ceramiki z Europy (Belgia, Hiszpania i Włochy), a także arabskie kadzidło, które prawdopodobnie pochodziło z Jemenu.

Stephen Valerie, współdyrektor Projektu Archeologii Morskiej, powiedział: „Wszystkie znalezione artefakty zostały starannie zarejestrowane przy użyciu kombinacji cyfrowego obrazowania, wideo i technik wiązki światła.

Dla nauk o eksploracji podwodnej jest to ogromny krok naprzód.

Inne tematy: 

Niesamowita maska ​​​​do snorkelingu alternatywa dla respiratorów

http://عشرة عادات خاطئة تؤدي إلى تساقط الشعر ابتعدي عنها