Ҳамин тавр ҳунарпешаи суриягӣ худро дар шабакаҳои иҷтимоӣ фарс кард

Дар як ҷаласаи бемуваффақияти наворбардорӣ ва ё нияти кумак ба башарият, он соҳиби худ, ҳунарпешаи суриягӣ Рано Абядро баргардонд, то ба дурахши гуфтугӯи расонаҳо ва фарси шореҳон табдил ёбад.

Ҳунарпеша, ки дар интихоби сару либос, ки аз хоксорӣ набуд, иштибоҳ кардааст ва ҳамчунин дар интихоби позаҳо ва позаҳое, ки худ тасаввур мекард, ба назараш мардонатар аз занона менамуд ва дар муносибат бо мардум низ ба сахтгирӣ ва бераҳмӣ наздиктар менамуд. вай бо он тасаввур мекард, ки гуё гуреза ё одамоне, ки ба ҳамдардӣ ва муҳаббат ва кӯмак ниёз доранд.