seni özlüyorum acı

Çalışıyorsun zaman yoldaş, o zaman bizi hava atomlarına dönüştürdü, sol elimizi saate bağlı ellerden boşalırken görüyoruz, vatana ve sokağa olan özlemimizi özgürce hatırlarken, geçtiğimiz yıllardan eser yok. ağlayan çocuklardan.
Birlikte üç yıl, belki daha fazla.Affet beni, tarihler umurumda değil.Bu hayatta sevdiğim ışığının ne zaman doğduğunu bilmem yeterli.

Ayrıca biliyorsun, gerçekten, o gün daha fazla zaman diledim, bir nevi kalkamadım.
O lanet koridorda son fantezini nasıl kucaklayacağım?
Nasıl olur da zincirlerimi çözerim ve ruhuma susuz bir kuyu kazdıran derinlerde seni görebilirim?
Duygularım şimdi o günkü gibi geliyor, mayıs ayında çok sıcacık hissediyorduk ama sürekli yırtıp attığım defterlerin kenar boşlukları ile boğulma mücadelesi veriyordu.
Ya o gün zaman hiç bitmiyorsa, bir yerde sadece talihsiz hastalar yaşasaydı.
Gözyaşlarını yutmaktan kendini koru ve saf gözyaşlarınla ​​havanın kesilmesinden zarar gelmez.

Biliyorsun ki bahar, müzik ve sen benim için sonsuzsun, çünkü ben hep senin içinde kayboldum.
Ishtiqi bitter'e açlığınızı kökünden söküp atmaktan kendinizi koruyun.
Ve öğrenmek için de.
Sen yıldızlarsın, ela gözlersin ve ölü bir çiçeği sulayan susun.
P ruhunun oluşumlarını tazeler.