agus uaimse tusa

Shíl mé gur rud amhrasach é do ghlacadh i ngeimhreadh d'anam fuar, nár iompair mo lámh an t-ualach é a chur ar do uillinn agus tú a tharraingt go dtí na haingil mar nach bhfuil cogaí ná fuil. Nílim láidir go leor chun an méid ama atá caite chun tú a choinneáil sásta a sheasamh.

B'aoibhinn liom an saol sin, a chompánach smólach, an saol nach bhfuil in aontacht an bheirt againn, ní chreidfinn go bhfuil cairde anama nó cairde an tsaoil ann, ach ag smaoineamh ort oíche ag stealladh peaca mar aon ní amháin. a bhfuil lochtanna titim isteach i gcaibidlí de tenderness agus adaimh vanish as an aer, déanta de Cinnte cad a chlúdach mé suas san oíche sa oscailte.
Bhí mé chomh trua gur ghuigh mé ar do shon agus guí mé ar son an domhain agus an phláinéid nach bhfuil baint ar bith leis.
Níl aon locht air ach gur cruthaíodh sinn idir dromchla amháin agus dromchla eile gan teorainn, ag plúchadh amhail is go gcloíonn sé go fíochmhar sinn agus go ndéanann sé dearmad gur fantaisíocht é ár gcumas análú.

Is rud nach féidir a shéanadh thú.
Agus is cumhdach grámhar angelic thú.
Is féidir leat do bhrón a chur ar mo chroí, a Laith, agus do scámhóga tuirseacha ar mo chliabhrach, agus do shúile tuirseacha ar mo shúile nach bhfuil éirithe as ach ceo, is féidir leat a bheith i ngrá agus i bpian ag an am céanna, ach beimid dóchasach. , dóchasach, le grá agus pian a dhónn muid cosúil le coilm, Is féidir liom a bheith i do theach agus is féidir leat a bheith i mo bhothán agus is féidir linn teach dhá anam a dhéanamh.
Is féidir leat a bheith i mo ghlór agus is féidir liomsa a bheith i do ghuth agus éiríonn an macalla chomh fada uainn go bhfanfaidh mé air go bpreabfaidh sé ar ais ar mo chluasa, ionas gur féidir liom éisteacht leat, anam briste nach dteastaíonn uait ach grá.
Ó mé féin agus tú dom.