Saudyjskie niebo jest świadkiem deszczów meteorów w rzadkim kosmicznym zjawisku

Ponadto szef Towarzystwa Astronomicznego w Dżuddzie, inżynier Majed Abu Zahira, powiedział w rozmowie z Al Arabiya.net: „Glob przelatuje o tej porze roku, krążąc wokół Słońca poprzez pozostałości rozrzucone po orbicie asteroidy (Phaethon). 3200), te pozostałości nie są większe niż ziarna piasku wpadające na szczyt atmosfery naszej planety i wyparowujące jako wielokolorowe meteory.

Niebo Bliskiego Wschodu pada meteory i meteory

Dodał: „bliźniacze meteory są aktywne corocznie od 7 do 17 grudnia, ponieważ w szczycie wytwarzają do 120 kolorowych meteorów na godzinę, ale trudno jest określić prawdziwą liczbę, która będzie widoczna, ponieważ ich liczba może być wyższa niż średnia lub mniej, może odbiegać od oczekiwań, więc to zależy od obserwacji, w połączeniu z punktem kulminacyjnym bliźniaków, księżyc będzie w nowej fazie, co pozostawi niebo ciemne, co może być doskonałym pokazem , a najlepszy widok będzie z ciemnego miejsca z dala od świateł miast po północy, obserwując gołym okiem wschodni horyzont, bez konieczności używania lunety lub lornetki, ponieważ meteory wystrzelą przed bliźniakiem konstelacja zewnętrznie jednolita z jasną gwiazdą (z góry głowa bliźniaka), ale meteory mogą pojawić się z dowolnego miejsca na niebie.

Według Abu Zahiry deszcz meteorów bliźniaków będzie prawdopodobnie najlepiej widoczny około godziny drugiej w nocy, kiedy jego punkt promieniowania znajduje się na najwyższym poziomie na niebie, a szczyt aktywności osiągnie około godziny. czwarta rano w poniedziałek rano.

deszcz meteorytów

Opracował hadis, mówiąc: „Obiekt kosmiczny (3200 Phaethon) był źródłem bliźniaczych meteorów w najbliższym punkcie Słońca 14 grudnia 2017 r., a kilka dni później 16 grudnia był blisko Ziemi o odległość zaledwie 10 milionów km, a wiadomo, że źródłem większości deszczów meteorów są zwykle „komety”, ale źródło meteorów bliźniaczych (3200 Phaethon) nazywa się kometą skalistą.

Kontynuował: „Skalna kometa to asteroida, która znajduje się bardzo blisko Słońca, a w przypadku (3200 Phaethon) w odległości 20,943,702 3200 2010 km – czyli mniej niż połowa odległości między Merkurym a Słońcem – tak, że ciepło słońca sprawia, że ​​jest bardzo gorące i wyrzuca pył ze swojej skalistej powierzchni i ołów może płynąć Podobnie jak woda po jego powierzchni, uważa się, że ciało (XNUMX Python) może tworzyć warkocz, czasami podobny do warkocza komet, i rozproszyć jego materiał, który spada w postaci bliźniaczych meteorów, i rzeczywiście to zostało zarejestrowane podczas zbliżania się do Słońca w XNUMX roku.