û ji min tu

Min digot qey hembêzkirina te di zivistana giyanê te yê sar de tiştekî bi guman e, destê min barê te negirt ser milên te û te bikişandim ber milyaketên ku lê şer û xwîn tune. Ez têra xwe ne hêzdar im ku ez tehemûl bikim ku wextê we bextewar bihêle.

Min ji wê hebûnê hez kir, rêhevalê xwe yê dûman, ji hebûna ku di yekbûna me herduyan de tunebûn tune, ez ji hebûna canê heval û hevalên jiyanê bawer nakim, lê fikirîna te di şeveke ku guneh dibarîne mîna yek e. qisûrên wî dikevin beşên nermiyê û atomên wê ji hewayê winda dibin, tiştê ku ez bi şev li ber vekirî vedişêrim ji Teqez e.
Ez ewqas bextreş bûm ku min ji bo te dua kir û min ji bo dinyayê û ji bo gerstêrka ku tu têkiliya wê pê re tune dua kir.
Tu gunehê wî tune ye ji bilî ku em di navbera rûberek û rûberek din a bêdawî de hatine afirandin, mîna ku me bi tundî hembêz dike û ji bîr dike ku şiyana me ya nefesê xeyalek e.

Tu tiştekî ku nayê înkarkirin î.
Û hûn hembêzek milyaketek evîndar in.
Tu dikarî xemgîniya xwe deynî ser dilê min, Leyth, û sînga xwe ya westiyayî bide ser sînga min, û çavên xwe yên westiyayî bide ser çavên min ên ku ji mijê pê ve ne tu tişt in, tu dikarî di heman demê de bibî evîn û êş, lê em ê bi hêvî bin. , bi hêvî, bi evîn û êşa ku me dişewitîne, ez bibim mala te û tu bibî holika min û em ji du canan re bikin mal.
Tu dikarî bibî dengê min û ez dikarim bibim dengê te û eko ewçend dûr dibe ku ez li bendê me ku li guhên min vegere, da ku ez guh bidim te, giyanek şikestî ku ji hezkirinê pê ve tiştekî naxwaze.
Ji min ez û ez tu.